Kažu da je posle Hrama Svetog Save i crkve Svetog Marka u Beogradu, ovo treća po veličini crkva u Srbiji. Saborna crkva u Nišu posvećena je silasku Svetog duha — Svetoj trojici.
Sa wikipedije:
Niška Saborna crkva, kako svojom arhitekturom, tako i ikonama koje su rađene za njen ikonostas, zauzima značajno mesto u srpskoj istoriji umetnosti. Na crkvi su prisutni različiti stilski motivi: srpsko-vizantijska, romansko-vizantijska i islamska arhitektura, ali i renesansa i zapadni barok. Takva koncepcija obeležila je prekretnicu u istoriji srpske arhitekture, koja se ogledala u napuštanju klasičnih koncepcija i stvaranju nacionalnih obeležja. Saborna crvka u Nišu teško je stradala u savezničkom bombardovanju 1944. i u požaru 2001. godine.
Ubrzo nakon požara 2001. godine Episkop niški Irinej pokrenuo je obnovu hrama. Mnogi dobrotvori, Vlada Republike Srbije, privatne firme, Nišlije pritekli su u pomoć. Hram je u potpunosti obnovljen i osveštan 8. oktobra 2006. godine 2001. godine.
Izrada ikonostasa za ovu crkvu bila je prekretnica u srpskom crkvenom slikarstvu. Ikonostas je urađen u do tada novom stilu, akademskom realizmu, razvijenom u minhenskoj slikarskoj školi. Prva završena ikona Đorđa Krstića pod nazivom „Smrt Kneza Lazara“ izazvala je pravi potres u srpskoj javnosti i raspravu koja je poznata pod imenom „polemika o pravoslavnosti“. Ikona je izrađena u realističkom stilu i predstavlja svetog kneza Lazara na umoru, sa anđelom koji sleće po njegovu dušu.
Da li zaslužujemo komentar?