Neobičo za neobičnijim. Svi su čuli za drevni Stonhendž i svako je slušao bar jednu priču o ovom mestu. Sa druge strane, retko ko je imao dodira sa Kalaniš stenama, koje iako manje popularne odišu još većom enigmom.
Konstrukcija i Opis
Ove stene su ustrojene između 2900. and 2600. godine pre nove ere na ostrvu Luis, severna oblast Škotske. Iako se ostavlja mogućnost da su izgrađene i ranije zanimljivo je da se podudaraju sa starošću Stounhendža, ako nisu i starije.
Ne postoji opšta saglasnost o graditelju, svrsi i načinu korišćenja ove građevine. Grobnica u centru je kasnije sagradjena. Ostaci grobnice, govore nam da se ovo mesto nije koristilo još od 2000. (1700.) godine pre nove ere. Evo i mistike, 13 glavnih stena formiraju krug sa 13 metara u prečniku, sa pogledom na kamenje koje se nalazi u severnom delu i manjeg kamena na istoku, jugu i zapadu.
Opšti izgled spomenika podseća na iskrivljeni keltski krst. Jedna od legendi govori da su ovo okamenjeni divovi koji nisu hteli da prime Hrišćanstvo. Pojedine stene su visoke od jednog, a neke čak i pet metara. Prosek je četiri metara u visini. Nastale su od lokalne gnajse, specificne vrste stena.
Interpretacija Stena
Pretpostavlja se da su povezane sa negovanjem kulta meseca tokom paganskog razdoblja. Prvi pisani dokument koji možemo povezati sa ovim stenama je bilo lokalno pismo građanina Levisa sunarodniku Jon Morisonu. On je 1680. godine, napisao ovako: „Velike stene stoje u redu“ i „Poređane su u izvrsnom redu“.
Najveća stena obeležava ulaz u grobnicu u kojoj su otkriveni posmrtni ostaci. Iskopavanja iz 1980. i 1981. godine, pokazala su da su delovi grobnice naknadno pravljeni i da je izgled bio izmenjen nekoliko puta. Preostala grnčarija navodi 2200. godinu pre nove ere za prvo podizanje kruga.
Navodi se i spekuliše, među ostalim teorijama, da stene formiraju sistem zasnovan na položaju meseca. Profesor Aleksander Tom ukazao je na poravnanje puta kamenja, kada gledate prema jugu. On je ukazao na postavljanje punog meseca u letnjem mesecu i njegov odnos sa dalekom planinom Klišam.
Kritičari ove teorije ukazuju da je poravnanje ispalo sasvim slučajno. Pored toga, kroz istoriju su uticali mnogi faktori, kao što su vremenski uslovi i dužina vremenskog razdoblja od kada su ove stene prvi put podignute. Sve ukazuje na to, da arheologija tek treba da zasuče rukave i da da svoj sud.
Uključi se kroz komentar