Od pre par članaka krenuli smo sa tagom poklonička putovanja. Posle priče o romaničkom nasleđu u Srbiji, o krstarenju na Atosu oko pravoslavnih manastira Svete gore, evo jedne totalno drugačije priče, ovoga puta iz Jerusalima.
Pre nego krenemo sa pričom valja znati, da se termin Hadžiluk odnosi na hodočasnika ili poklonika koji poseti Jerusalim, Golgotu, Crkvu Hristovog groba i sva ostala povezana mesta.
Nekada je ovo bila privilegija samo pravim domaćinima i velikim gazdama, koji su po poseti dodavali titulu Hadžija uz svoje prezime.
Danas, takođe nije jeftino organizovati odlazak do Jerusalima, pa samo veliki vernici i iskonski poštovaoci umetnosti, istorije i religije kreću na ovakav vid putovanja.
Kada govorimo o religijama, konkretno o Hrišćanstvu, ili kako naučnici vole da kažu o Hrišćanskoj dogmi, osnovna stvar je da se ona ne dokazuje, već prihvata na osnovu vere. A kad se prihvati, na primer pravoslavna vera, ona se održava čudima ili kako sveštenstvo više voli da kaže otkrovenjima i čudesima.
Sa razvojem nauke, mnoga čudesa su istisnuta iz svog mističnog okruženja, a neka, ona najneobilčnija su ostala. Svakako, jedno od najvećih čudesa pravoslavnog sveta je Blagodatni oganj u crkvi Hristovog groba u Jerusalimu.
Blagodatni oganj je sveti plamen koji u prvim minutima svog bivstovanja ne može da izazove opekotine, i koji se po tvrdnji vernika čudesno pojavljuje na bogosluženju Velike subote, uoči pravoslavnog Vaskrsa.
On označava pojava Duha Svetoga i potvrdu vaskrsenja Isusa Hrista.
Obred zajedno služe Grčka Pravoslavna crkva u Jerusalimu, Srpska pravoslavna crkva i Jermenska apostolska crkva. Bogosluženju prisustvuju i sveštenici Koptske i Sirijska pravoslavne crkave, kao i predstavnici franjevačkog reda Rimokatoličke crkve.
Evo jednog dokumentarca na temu ove priče:
Pogledajte, pa razmislite da li bi uživo prisustvovali ovako nečemu?
Uključi se kroz komentar