Krstarenje Dunavom kroz nacionalni Park Đerdap

Strana: 1 | 2 | 3 | 4 | 5

Da li ste znali da je Đerdapska klisura najduža i najveća klisura u Evropi? Đerdapsku klisuru čine:
Golubačka klisura, Ljupkovska kotlina, Klisura Gospođin vir, Donjomilanovačka kotlina, Klisura Kazan, Oršavska kotlina, Sipska klisura i Vlaško-pontijska nizija.

U klisuri ima arheoloških nalaza i kulturno-istorijskih spomenika, kao što su naselje Lepenski vir, Golubački grad, ostaci Trajanovog mosta, Trajanove table, kao i razni očuvani primeri narodne slovenske arhitekture. Nakon izgradnje hidroelektrane Đerdap, došlo je do podizanja nivoa vode i tako je nastalo akumulaciono Đerdapsko jezero.

Nacionalni park Đerdap: Đerdapska klisura

Ovo područje - područje Đerdapske klisure nacionalnim parkom je proglašeno 1974. godine. Ukupna površina Nacionalnog parka iznosi 63.608 hektara, a zaštitnom zonom obuhvaćeno je 93.968 hektara. Osnovni prirodni fenomen ovog područja je grandiozna Đerdapska klisura kroz koju protiče reka Dunav.

Park se prostire na oko 100 km desne obale Dunava od Golupca do Karataša kod Kladova i obuhvata uzani šumoviti brdsko planinski pojas, širine 2 - 8 km uz Dunav, koji se izdiže iznad Dunava od 50 - 800 metara nadmorske visine.

Specifičan istorijski razvoj, vrlo povoljna đerdapska klima, složena mreža klisura, kanjona i dubokih uvala, ovaj prostor izdvajaju kao jedinstven europski rezervat tercijarne flore, vegetacije i faune.

Flora Đerdapa se ne odlikuje samo raznovrsnošću i bogatstvom, nego i izrazitim reliktnim karakterom. Na prostoru parka opstaje preko 1100 biljnih vrsta.

Raznolikost staništa i zajednica se odrazila i na faunu koja poput flore, nosi obeležje reliktnosti. Na ovom prostoru se mogu sresti medved, ris, vuk, šakal, štekavac, sova ušara, crna roda kao i mnoštvo drugih vrsta. Osnovna odlika parka je velika šumovitost (preko 64%) i izrazito bogatstvo i raznovrsnost flore, faune geomorfoloških oblika i bogatstvo kulturno-istorijskih spomenika od najstarijih epoha do danas. Oko 9% odnosno 5.500 ha površine Nacionalnog parka Đerdap čini deo Dunava koji pripada Srbiji. To Nacionalni park Đerdap čini i rečnim nacionalnim parkom.

Decebal, kralj Dakije uklesan u stenu. U Djerdapskoj Klisuri, na levoj obali Dunava, u blizini Malog Kazana i rumunskog grada Oršava, preko puta čuvene Trajanove table, turisti koji se kreću uz i niz Dunav pogledom prati Decebal, kralj Dakije uklesan u stenu.

Pogled na Djerdapsku klisuru sa jednog od vidikovaca na putu Ukoliko planirate višednevnu posetu Istočne Srbije mesto koje se nameće za noćenje je Donji Milanovac. Donji Milanovac je na samoj obali Dunava, neposredno u blizini veoma značajnog arheološkog nalazišta Lepenski vir i ujedno je centar Nacionalnog parka Đerdap. U naselju Donji Milanovac dans živi samo oko 2500 punoletnih stanovnika, pa ako dolazite radnim danom u večernjim satima, osim odlično spremljenog Šarana u restoranu Zlatna ribica nema drugih izazova.

Privatni smeštaj u Donjem Milanovcu košta oko 10 evra. Kontakt telefon odličnog smeštaja na Đerdapu: 0637771443. Trenutno ne plovi ni jedan turistički brodić ili bar čamac, ali kako se leto primiče, nešto će se valjda promeniti na ovom planu.

Manastir Tuman se nalazi u Golubačkoj dolini na samoj obali istoimenog potoka, 12 km udaljen od Golupca. Za ime manastira vezano je nekoliko predanja za Miloša Obilića, proslavljenog kosovskog junaka. Miloš je imao svoj dvorac u obližnjem selu Dvorište. Prilikom odlaska u lov nehotice je ranio isposnika Zosima Sinajita koji je prebivao u obližnjoj pećini. Kada ga je poneo vidaru na lečenje pustinjak mu reče Tu mani tj. Nema leka - pusti da tu umrem. Da okaje greh Miloš podiže zadužbinu- manastir u koji položi Zosimove mošti. Dok je zidao manastir stiže knežev poziv da dođe u boj. Tu mani, pa dođi na Kosovo. Od dvostrukog tu mani manastir dobija ime Tuman. Na žalost kapija za ulaz u manastirski kompleks je bila zaključana, pa nismo mogli da uradimo zanimljivije fotografije.

Kolevka kulture Lepenskog Vira je Djerdap, a njeni tvorci su potomci stare evropske populacije iz razdoblja starijeg kamenog doba (antropoloski tip Brno-Psedmost). Pred kraj ledenog doba (oko 20000 god. n.e.) zajednice ove populacije nastanile su i pećine u Đerdapu i u njima su živele sve do oko 7000 god. pre n.e., kad je opšta klima osetnije otoplila. Na žalost muzej Lepnski Vir je zatvoren, jer je u fazi rekonstrukcije pa nismo mogli neposredno da prenesemo utisak.

Tvrdjava Fetislam u Kladovu: Najznacajniji spomenik kulture iz blize proslosti podigli su Turci posle osvajanja ovih krajeva Srbije. Utvrdjenje čine dve celine: Mali i Veliki grad. Za godinu izgradnje tvrdjave smatra se 1524. Na osnovu očuvanih ostataka moze se zaključiti da je Mali grad imao sve odlike artiljerijske baze, zastićen zidinim bedemom sa kruznim kulama na uglovima i puskarnicama u zidu. Veliki grad su Turci kasnije izgradili. Njegovoj izgradnji se pristupilo u periodu kada je Turska, iscrpljena dugotrajnim ratovima, bila primorana da posveti paznju odbrani ranije osvojenih teritorija. Iznad kapija koje su vodile u utvrdjenje bile su postavljene mermerne ploče s natpisima, koje su veličale sultana Mahmuda II.

Još samo par fotografija iz Istočne Srbije. Žitnica u Timočkoj Krajini, Crkva Svete Trojice u Negotinu i centar Knjaževca. Ako dolazite iz pravca Beograda, kada završite sa posetom Gamzigrada bolje je krenuti preko Knjaževca i Tresibabe, i sići na Niš, put je odličan, jer time ćete u potpunosti zaokružiti priču o Istočnoj Srbiji.